Με αφορμή της συζήτησης που έκανα με μια φίλη μου για τη διαφορά μεταξύ ενσυναίσθησης και διαφάνειας .μου γεννήθηκε η ιδέα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου σχετικά με την ενσυναίσθηση και την διαφάνεια που προέκυψαν από αυτήν την συζήτηση.
Προσωπικά για μένα, η ενσυναίσθηση και η διαφάνεια έχουν σχέση με την αλήθεια, και η ενσυναίσθηση αφορά την ευθραυστότητα. Μπορώ να σας πω κάτι αληθινό και να μην σας δείξω την ευθραυστότητά μου, και μπορώ να σας δείξω την ευθραυστότητά μου χωρίς να σας πω όλη την αλήθεια (π.χ. «θέλω πραγματικά αυτήν τη στιγμή να μοιραστώ……., αλλά δεν είμαι έτοιμος –η να μιλήσω γι 'αυτό … »).
Κατά την σκέψη μου, η διαφάνεια δεν διατρέχει τους ίδιους κινδύνους συναισθηματικής έκθεσης με αυτή της ενσυναίσθησης. Η διάκριση είναι σημαντική, διότι σημαίνει ότι μπορώ να είμαι ανοιχτός και ειλικρινής με τους ανθρώπους, ακόμη και όταν δεν είναι κατάλληλο να είμαι ευάλωτος μαζί τους. Μπορώ να διαχειριστώ τη συναισθηματική μου έκθεση και την «έκθεση πληροφοριών» μου σε ελαφρώς διαφορετικές συνθήκες, και να τοποθετηθώ έχοντας στον ψυχικό μου κόσμο την δημιουργία του Όλον, .
Ποιες είναι οι διαφορές?
Παρατήρησα ότι υπάρχουν διαφορετικά είδη ενσυναίσθησης. Υπάρχει η μαθημένη ενσυναίσθηση, και η βιωματική ενσυναίσθηση και παρ’ όλο που φαίνεται να είναι ίδιες, έχουν όμως τεράστιά διαφορά μεταξύ τους. Υπάρχει η ενσυναίσθηση να λέτε σε κάποιον κάτι αληθινό όταν υπάρχει ασφάλεια να μην κρίνουν ή να σας απορρίψουν. Υπάρχει η ενσυναίσθηση του να περνάς τον κίνδυνο χωρίς να μένεις με τον εαυτό σου. Υπάρχει η ενσυναίσθηση να δείχνετε σε ένα άλλο άτομο πόσο σημαντικός-η είναι για εσάς. Υπάρχει ο ρόλος της ενσυναίσθησης που μαθαίνεται ως ένα θεωρητικό μάθημα.
Υπάρχει η συναισθηματική ενσυναίσθηση να δείξουμε τι συμβαίνει μέσα μας. Υπάρχει η ενσυναίσθηση της δέσμευσης, της πλήρους δέσμευσης Υπάρχει η ενσυναίσθηση να αφήσετε τους ανθρώπους να δουν τα «ανίκανα» μέρη της ζωής σας, να τα ζήσουν ορατά και να συνδεθούν μαζί σας. Κυρίως, η ενσυναίσθηση αφορά σχέσεις εμπιστοσύνης. Αυτός είναι ίσως ο λόγος που έχει τόσο μεγάλη σημασία, γιατί είναι μια έκφραση εμπιστοσύνης και μια πρόσκληση για συμμετοχή.
Στην θεραπευτική σχέση η ενσυναίσθηση είναι μια συνεχής αλληλεπίδραση ως σαν να περπατάς μέσα στον πόνο τον φόβο, την ντροπή, παρουσία κάποιου άλλου, προσκαλώντας να είναι μαζί σου σε αυτή την διαδρομή. Και μπορεί η διαφάνεια να είναι το κλειδί για μια επιτυχημένη θεραπευτική σχέση η ενσυναίσθηση είναι η κλειδαρότρυπα που λειτουργεί ως ένα εργαλείο για να αγγίξει τη ζωή των ανθρώπων και να τους δείξει ότι δεν είναι μόνοι. Είναι το ταξίδι των σχεσιακών ρυθμίσεων του εκεί και τότε στο εδώ και τώρα.
Υπάρχει η σκοτεινή πλευρά ως ρόλος (είναι πολύ πιο εύκολο να είσαι κυνικός, περιθωριακός, κριτικός, Ναρκισσιστής ). Λειτουργεί ως ρόλος ενσυναίσθησης όταν παρουσιάζουν κάτι στους άλλους, άλλα αυτό που ακούν από τους άλλους το παρανοούν. Συνήθως είναι άτομα ανοικτά με απουσία ενσυναίσθησης έχουν ένα σωματικό-συμπεριφορικό προφίλ ενός ατόμου που είναι πάντα κουρασμένοι, δραματοποιώντας μεγαλομανιακά πόσο σημαντικό αγώνα κάνουν για την εξέλιξη τους, τις αδυναμίες τους, τα ζητήματα τους, με έντονες γκριμάτσες δυσαρέσκειας στο πρόσωπο, οι ναρκισσιστικές ψευδαισθήσεις καταπιέζονται έναντι της πραγματικότητας και οδηγούνται συνήθως στην έλλειψη χαράς και ζωτικότητας, άλλο ένα έντονο χαρακτηριστικό, σε κοιτούν στα μάτια μόνο όταν θέλουν να μιλήσουν, αλλά δεν θα επιτρέψουν ή δεν θα ακούσουν από κανέναν να μιλά για τους δικούς του αγώνες, τις αδυναμίες και τα ζητήματά τους. Και ίσως κάποιες στιγμές να κάνουν πλάγια επίθεση ειρωνεύοντας τις αξίες του άλλου, λησμονώντας ότι οι άλλοι είναι οι καθρέπτες προς την εξέλιξη τους . Ελέγχουν την κοινή χρήση, οπότε υπάρχει διαφάνεια αλλά όχι ενσυναίσθηση – ασκούν έλεγχο μέσα από την ευαλωτότητα τους…..
Γεννημένες σκέψεις εν καιρό πανδημίας, περιορισμού, φόβου ασθένειας, υποταγής (για το καλό όλων) η εφαρμογή μάσκας……..