Σχεσιακή Ψυχανάλυση Ψυχοθεραπεία
Ιδρυτής του μοντέλου της Σχεσιακής Ψυχανάλυσης Ψυχοθεραπείας είναι ο Steven Mitchell από τις ΗΠΑ. Η έννοια της Σχεσιακής βασίζεται στην σχέση του εαυτού με τους άλλους που αποτελούν ουσιαστική πτυχή της συναισθηματικής ανταπόκρισης, εστιάζεται στον αντίκτυπο της πρώιμης εμπειρίας, η σχέση του παρελθόντος με το παρόν, η αλληλεπίδραση της ψευδαίσθησης με τη πραγματικότητα, και διερευνά τη κεντρική θέση της θέλησης, την επανάληψη της οδυνηρής εμπειρίας, τη φύση της αναλυτικής κατάστασης και η διαδικασία της θεραπευτικής αλλαγής. Βοηθά τα άτομα να αναγνωρίσουν τους ρόλους που διαδραματίζουν στο εδώ και τώρα, και τις διαπροσωπικές αλληλεπιδράσεις που χρησιμοποιούνται στην σχεσιακή επικοινωνία τους..
Η Σχεσιακή Θεραπεία είναι αρκετά υποστηρικτική σε άτομα που δυσκολεύονται να διατηρήσουν υποστηρικτικές και υγιείς σχέσεις βιώνοντας μειωμένη αυτοεκτίμηση και δυσφορία. Ανταποκρίνεται θετικά σε καταστάσεις άγχους, αναβλητικότητα, μειωμένη αυτοπεποίθηση. Ο πρωταρχικός στόχος αυτής της θεραπείας είναι να αντιμετωπίσει αυτές τις ανησυχίες μέσω της ενσυναίσθησης και της αυθεντικότητας.
Η κατανόηση του τρόπου που τα οικογενειακά μοτίβα λειτουργούν από το εκεί και τότε στο εδώ και τώρα είναι οι λεπτές γραμμές ψυχικής μετακίνησης, είναι το σημαντικό θεμελιωδώς στοιχείο στην Σχεσιακή Ψυχοθεραπεία.
Ατομική Θεραπεία
Η ατομική ψυχοθεραπεία παρέχει ένα ασφαλές μέρος για την εξερεύνηση στον εσωτερικό κόσμο του ατόμου, η συνάντηση θεραπευτή – θεραπευμένου ως δυάδα περιλαμβάνει και τα οικογενειακά συστήματα που έρχονται μέσα από τις αφηγήσεις στο δωμάτιο θεραπείας.
Ο δρόμος για περισσότερη αυτό-ανακάλυψη, ανάπτυξη, και θεραπεία, είναι διαφορετικός για όλους. Το καινοτόμο εργαλείο της σπειροειδής κίνησης, που εφαρμόζεται συνεργατικά με τις θεραπευτικές προσεγγίσεις στο κέντρο μας, είναι για το κάθε άτομο ένα ξεχωριστό πλαίσιο θεραπείας, ώστε να διερευνήσουμε τα τρέχοντα αδιέξοδα που προκύπτουν και τους παράγοντες που συνδέονται με παρελθόντα προβλήματα, σκέψεις, συναισθήματα, και σχέσεις.
Μέσα σε ένα ασφαλές, υποστηρικτικό, θεραπευτικό περιβάλλον που προωθεί την ευεξία, τη δημιουργικότητα προσεγγίζουμε τις ενδοπροσωπικές και διαπροσωπικές λειτουργίες και την ψυχική αντίληψη, του εσωτερικού και εξωτερικού κόσμου που έχει ο καθένας, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειακών και κοινωνικών πλαισίων που λειτούργησαν στην διαμόρφωση στο εδώ και τώρα.
Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει την εκμάθηση νέων δεξιοτήτων αντιμετώπισης, την αύξηση της αυτό-κατανόησης, την εξερεύνηση των τρόπων ζωής και την καλύτερη αίσθηση του πώς, αλληλεπιδράτε και συσχετίζεστε με άλλους.
Ομαδική Θεραπεία
Η ομαδική ψυχοθεραπεία είναι η δημιουργία ενός κοινωνικού μικρόκοσμου σε ατομικό και ομαδικό πλαίσιο, χαρακτηρίζεται ως ένα από τα πιο ισχυρά θεραπευτικά εργαλεία για ανάπτυξη και αλλαγή.
Η δύναμη μιας ομάδας έγκειται στην σύνδεση με άλλα άτομα, το μοίρασμα της διαφορετικότητας, την δυνατότητα για ευρύτερη παρατήρηση από διαφορετικές οπτικές θέσεις και ποικίλες απόψεις, βοηθά τους ανθρώπους να αναβιώσουν τα συναισθήματα τους μέσω της αλληλεπίδρασης μεταξύ των μελών της ομάδας, να αναγνωρίσουν τις αθέατες – θεατές πλευρές των συγκρούσεων, και τον τρόπο που αναδύονται πτυχές της προηγούμενης οικογενειακής ζωής στο εδώ και τώρα.
Η ανατροφοδότηση στην ομαδική θεραπεία λειτουργεί ώστε τα μέλη να φέρουν τα ζητήματα τους στην ομάδα «που συνήθως αναδημιουργούνται από τις διαπροσωπικές δυσκολίες», να μοιραστούν το συνεχές άγχος που τους ώθησαν να αναζητήσουν ψυχοθεραπευτική φροντίδα, να αναπτύξουν περισσότερη ενσυναίσθηση, να μπορούν να εκφράζουν το συναίσθημα τους, να αναγνωρίσουν τα ζητήματα που αναπαράγουν στη ζωή τους, και να βελτιώσουν τις σχέσεις, και την καθημερινότητα τους.
Η Σπειροειδής Κίνηση είναι ένα καινοτόμο ψυχοθεραπευτικό εργαλείο που εφαρμόζουμε στον Koxlia το οποίο συνεργάζεται με όλες τις θεωρητικές θεραπευτικές προσεγγίσεις, και εφαρμόζεται με τη μοναδικότητα του κάθε ατόμου ως προς τον τρόπο ζωής των επιθυμιών, των σχέσεων, των φόβων, τις εμπειρίες, και την αλληλεπίδραση του με το περιβάλλον.
Στην Σχεσιακή Ψυχανάλυση το είδος ‘’Προσκόλλησης’’ μεταξύ Θεραπευτή και Θεραπευόμενου αναπαριστά τις ευρύτερες σχέσεις που ο Θεραπευόμενος συνάπτει και παίζει μείζονα ρόλο στην διαγνωστική διαδικασία.
Ο Bowlby (1969) αναπτύσσοντας τη Θεωρία του Δεσμού εξηγεί πως ο ‘’πρωταρχικός δεσμός’’ τροφού και βρέφους γίνεται μοντέλο για τις μελλοντικές σχέσεις του ατόμου και πως ο τρόπος προσκόλλησης του φροντιστή με το παιδί δημιουργεί θετικές ή αρνητικές συσχετίσεις στην ενηλικίωση.
Στην Σχεσιακή Θεραπεία και την σχέση μεταξύ θεραπευτή και Θεραπευόμενου όπως αυτή αναδύεται στις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις εκφράζεται υπό την έννοια της Δϊυποκειμενικότητας, λέξης κλειδί της Σχεσιακής θεραπείας.